“laß mich bei dir sein,
so nah bei dir sein”
laat me het geschilderd medaillon zijn
dat je borst hoort kloppen
de fijne V van je uitgesneden hals
schuif je zwarte ogen uit
verstop me in je diepe grotten
giet me in als een fossiel
van al het valse licht vergeten
en verhaal me dan opnieuw
over zon, maan; de planeten
ik zal olie zijn op je stem
nu ik geen barst meer zie
(Ruud Poppelaars)
All rights belong to its author. It was published on e-Stories.org by demand of Ruud Poppelaars.
Published on e-Stories.org on 03/30/2009.
More from this category "Love & Romance" (Poems in dutch)
Other works from Ruud Poppelaars
Did you like it?
Please have a look at: