Haar en hem

... In de intieme schoonheid waarin ze verbrandden, was de zee te horen;
Ze gingen 's nachts als in gloed van Nimbos,
alsof in goud dat ontsnapte aan een tempel van koralen
en zuidelijke anemonones, en hoog de taille en de look:
de bloem van het hart;
... welk lelie en rozen silica, licht uitgezonden;
Ah, dan, het conclaaf van de hemel,
Ah, zijn valuta in vlammen, ah, ah zijn zegel en zijn kracht!
... samen waren ze uit alle tijd en pijn gekomen,
Alle hoeken en molicies, daden en tremoren,
aan deze liefdesconventie;
... op het exacte uur zag de engel van de dood hen vertrekken;
Zijn wezen, van liefde en lucht, was een brandende bries.
***
Antonio Justel/Orion van Panthoseas
https://www.oriondanthoseas.com
***